Ik ga naar binnen
En geef een hand
Voel op mijn hoofd al zweet
Haar jurkje, kort wit transparant
Ze wil weten hoe ik heet
Ook de stoel pompt ze omhoog
Ik krijg het doodsbenauwd
En houd het niet meer droog
Ik sluit mijn ogen en ga dromen
Tot ze een gaatje heeft gevonden
Waarom ben ik niet vaker gekomen?
Mijn hart is zo opgewonden
Afspraak volgende dinsdag
Je had beter je best moeten doen
Ze geeft een hand
En een witte glimlach
Maar hoopte stiekem op een zoen.
Ad Nouwens – Schrijversatelier