Vanessa Spaanderman
De liefde voor ijshockey begon al op jonge leeftijd bij Cédrick Andrée. De kleine man stond al op zevenjarige leeftijd op het ijs, volgens Cédrick is dat niet meer dan normaal in Canada. “Iedereen speelt ijshockey. Of dat in de straat is of op de schaatsbaan. Het is normaal dat iedereen er ijshockey speelt. Toen ik nog in Ottawa woonde, was ijshockey de grootste sport”, legt de goalie uit. Je zou denken: waarom is Cédrick naar Tilburg gekomen als het in Canada zo groot is? ”Er zijn niet veel opties. Je gaat spelen bij de NHL of in Europa. Ik zou wel bij de NHL willen spelen, maar ik kreeg hier in Tilburg een kans.”
Talenknobbel
Inmiddels is de sluitpost al drie jaar in Tilburg en stiekem begint het leren van de Nederlandse taal te kriebelen. Cédrick is op zichzelf een heuse talenknobbel. Zo spreekt hij vloeiend Engels en Frans. Daarnaast heeft hij ook verschillende cursussen gevolgd voor Spaans en Mandarijn. Dit keer is de Nederlandse taal aan de beurt. Elke maandagochtend heeft hij twee uur les samen met zijn vriendin. De Canadees wil namelijk graag de taal beheersen. “Mijn vriendin heeft binnenkort een inburgeringscursus en het is heel belangrijk dat ze die haalt. Ook geef ik ijshockey-les aan kinderen en nu kan ik niet echt met ze communiceren. Het zou leuk zijn als ik ook Nederlands spreek”, aldus Cédrick.
Nederland, en met name Tilburg, bevalt de nummer 67 goed. Het grootste verschil in vergelijking met zijn thuisland is dat alles dichtbij in de buurt zit. “Als je naar de supermarkt moet, ben je in Canada minimaal 20 minuten onderweg. Hetzelfde geldt als je naar de ijsbaan moet, dan ben je ook lang aan het rijden. Hier is alles binnen handbereik en kun je ook met de fiets ergens heen. Daarnaast wonen we naast een geweldige golfbaan, dus daar ben ik ook vaak te vinden.”
Kapotte Walkie Talkie
Helemaal blanco gaat Cédrick niet de taallessen in. ”In de kleedkamer hoor ik de jongens ook wel eens Nederlands praten en dan kan ik al best veel begrijpen. Het spreken is voor mij het moeilijkste deel. Ik weet bijvoorbeeld al veel verschillende woorden of uitspraken, maar om alles samen te voegen tot een volledige zin is nog lastig”, vertelt de goaltender. Momenteel is hij de enige binnen Trappers die de lessen volgt, maar hij denkt dat andere teamgenoten later wel aansluiten.
Nederlands staat bekend om de lastige klanken en dat valt de Canadees ook op. “Ken je zo’n Walkie Talkie en dat die dan enorm stoort? Ik noem de Nederlandse taal een kapotte Walkie Talkie die niet werkt. Ik kan af en toe echt niet plaatsen wat iemand zegt”, lacht Cédrick. Met het nummer Links Rechts van de Snollebollekes heeft hij in ieder geval geen moeite. Vaak wordt het nummer gedraaid wanneer de heren een wedstrijd hebben gewonnen. “Ik kan al aardig tellen. Daarnaast zeg ik ook al bijvoorbeeld: fijne avond, goedemiddag, helaas pindakaas, onder de knie en houdoe!”
LEES OOK:
Trappers is Scorpions opnieuw de baas en gaat nóg steviger aan kop
