Tom van Rooijen“Als fotograaf is er bijna niets anders dat je nu kan doen”, vertelt Grotenhuis. Alle portretten vinden plaats rondom het huis van het geportretteerde gezin. “Meestal bij de voordeur of in de voortuin, maar een enkel keertje ben ik ook wel in de achtertuin geweest”, vertelt Grotenhuis.
Lonneke de Been is de moeder van een van de geportretteerde gezinnen. “Ik wilde vooral een blijvende herinnering voor mijn kinderen”, vertelt ze. “Later zullen ze terugdenken aan deze rare tijd en aan het huis waar ze toen woonden. Wanneer ga je nou als gezin met je huis op de foto?” Haar kinderen zijn minder enthousiast over het idee. “Ze zijn tussen de tien en de veertien. Ze zijn eigenlijk nooit enthousiast als ik iets verzin”, zegt De Been lachend.
Grotenhuis houdt tijdens de fotoshoot vanzelfsprekend rekening met de 1,5 meter afstand. “Ik werk eigenlijk altijd met een telelens, omdat ik dat het fijnst vind werken. Nu komt het wel extra goed uit.” Eén ding vindt Grotenhuis wel lastig: “Het is heel raar om mensen geen hand te kunnen geven. Maar gedurende de fotoshoot blijf ik vrolijk kletsen, dan raken mensen eigenlijk altijd wel op hun gemak.”
