Kees-Luc Simons
Als Fugimundi hadden zij tot tien jaar terug op heel wat podia gestaan met hun concerten. Keer op keer leken hun intieme songs als het ware naadloos voort te vloeien in spetterend tussenspel dat ze zo maar even uit de mouw schudden.
Het is alle drie de heren vandaag de dag gelukt om op te vallen in de wereld van de jazz. Ook hebben ze zo elk hun eigen groei doorgemaakt. Dus op trompet, achter de piano dan wel op gitaar. Het concert in Paradox lijkt dan ook voor het publiek een kans te zijn om Fugimundi na een lange stilte weer eens live te horen én te zien.
Er bestaat muziek die je lichaam rechtstreeks opdracht geeft tot bewegen, muziek die tot erotische dagdromen aanzet, muziek die de hersenen traint, muziek die vrolijk maakt of treurig stemt, muziek die ontspant en muziek die op de zenuwen werkt. Er bestaat ook muziek die je opslokt, als Jonas in de walvis, composities lang meeneemt en als de laatste maat heeft geklonken, weer uitspuugt. Je vraagt je af waar je bent geweest en hoe lang. Eric Vloeimans maakt zulke muziek. – Het Parool
Het trio kenmerkte zich door spelplezier en door spannend samenspel.
Eric Vloeimans trompet, Harmen Fraanje piano, Anton Goudsmit gitaar
