Edward is jong en levenslustig. Zijn kroning blijkt het begin te zijn van een nieuw tijdperk. Het is tijd voor liefde! Passie! Feest! Vrede! Vandaar dat hij zich in Edward II – The Gay King met de kroon op zijn hoofd stort in wat hem zijn leven lang onthouden is.
Terwijl alle ogen op hem gericht zijn, verwaarloost Edward met zijn keuzes naar het zich laat aanzien zijn politieke en wereldlijke taken.
Iedereen om Edward heen dient de kroon en handelt uit landsbelang. Maar wat als dat ‘landsbelang’ voor iedereen iets anders betekent?
Is de jonge en tegendraadse Edward gedwongen te kiezen tussen liefde en politiek? En sluiten liefde en politiek elkaar bij zo’n keuze helemaal uit of zijn beide toch te combineren in één mens?
Regisseur Char Li Chung heeft het eigentijdse kostuumdrama Edward II – The Gay King gebaseerd op Christopher Marlowe’s Edward II. Opmerkelijk genoeg creëerde Marlowe met Edward II in de 16e eeuw één van de eerste openlijk homoseksuele personages. Na Don Caravaggio (2019) en zijn bewerking van Oscar Wildes De Profundis (2021) zet Chung nu dus opnieuw zijn tanden in een historisch queer personage.
De pers over de voorstelling
Fjodor Jozefzoon is in de hoofdrol een revelatie. (…) De jonge koning laat zich kirrend liefkozen door zijn geliefde, en danst even later op de tonen van Born this way van Lady Gaga zijn jarenlange onderdrukking van zich af. Net als in zijn eerdere voorstellingen toont Chung zich een meester in het ensceneren van levenslustige uitbundigheid, wat je meteen voor het hoofdpersonage inneemt. – NRC
In al het geweld en alle bloederigheid wijkt dit stuk niet af van de zeer populaire ‘revenge drama’s’ uit zestiende eeuw, maar regisseur Char Li Chung en tekstbewerker Jibbe Willems laten geen kans onbenut om met een dikke knipoog naar het publiek te spelen. De lach is nooit ver weg in deze bewerking, maar daarmee wordt het actuele drama dat dit stuk helaas ook nog herbergt wel al te zeer afgezwakt. Dankzij het sterke spel van de gehele cast (…) blijft dit eeuwenoude koningsdrama echter moeiteloos overeind. – Theaterkrant
Char Li Chung heeft een vette, aanstekelijke komedie gemaakt van Edward II. (…) Het acteren is van wisselend niveau: Sigrid ten Napel weet als de getergde koningin prima raad met haar sterk aangezette speelstijl, Tobias Kersloot is als minnaar Gaveston te veel bezig met of zijn haar wel goed zit en te weinig met gepassioneerd acteren, en Fjodor Jozefzoon is als Edward in het eerste deel van de voorstelling mooi frivool, maar kan zijn deconfiture daarna niet omzetten in geloofwaardig toneelspel. (…) Eigenlijk zijn Abe Dijkman en Matthijs IJgosse als de twee raadsheren het leukst. Vooral IJgosse als de sluwe, brute Mortimer steelt de show: de manier waarop hij wel twintig scheldwoorden voor homo verbeten de zaal in slingert is een hoogtepunt. – De Volkskrant