In Decemberdagen zijn wrok en loyaliteit met elkaar in conflict

In het spel Decemberdagen treffen een moeder en haar twee volwassen dochters elkaar. Want ze willen nog één keer samen kerst vieren in het ouderlijk huis. Als vanouds is er kerstbrood uit Suriname en is het huis feestelijk verlicht. Toch is alles anders; vader is er niet meer en moeder staat op het punt om te verhuizen.

In een schijnbaar vrolijke en ontspannen ontmoeting verdwijnen intussen hun mooie herinneringen in dozen. Maar naarmate de feestdagen dichterbij komen, vindt de waarheid toch ook zijn weg naar boven.

Gebeurtenissen uit het verleden hebben niet alleen hun geboorteland verdeeld, maar hebben ook sporen achtergelaten in dit kleine gezin.

In Decemberdagen zijn wrok en loyaliteit dan ook met elkaar in conflict. Is hun liefde als fundament sterk genoeg?

Dinsdag 29 oktober speelt Decemberdagen in de studio van Theaters Tilburg.

De media over dit treffen tussen een moeder en haar twee dochters:

“Langzaam laat auteur Esther Duysker de waarheid als splinters uit het verleden, los gewrikt door verschillen van mening, in het rond spatten.” “Ondanks de oplopende spanning ademt Decemberdagen een fijne sfeer, die de band tussen de moeder en haar dochters benadrukt. De tekst geeft een liefdevol beeld van dit gezin, terwijl de geheimen steeds sterker op hen drukken.” – NRC ****

“Ondanks ingrediënten als weemoed en nostalgie is Decemberdagen geen zware voorstelling. Helen Kamperveen, Manoushka Zeegelaar Breeveld en Noah Blindenburg maken er een charmant en roerend feestje van. In het bijzonder door hun warme, swingende spel, dans en zang. Perfect voor donkere dagen.” – De Volkskrant ***

“Decemberdagen gaat niet alleen over het afscheid nemen van een familielid, maar over afscheid nemen als een doorlopende oefening in het leven: van ideeën die we hebben over onze familie, over onszelf, over de plek waar we vandaan komen en over de geschiedenissen waar we – soms ongewild – een rol in spelen.” – Het Parool

“Regisseur Jette Derlagen slaagt erin steeds te balanceren tussen de warmte die de drie vrouwen voor elkaar en hun gedeelde herinneringen voelen, en de pijn die hieraan verbonden zit.” – Theaterkrant

“Gevoelig en met humor neergezet” – Dagblad van het Noorden