Kees-Luc Simons
Het team achter Tender Men zegt dat de voorstelling in de eerste plaats gaat over mannen en gevoeligheden. Ofwel over de moed, de schoonheid en de poëzie van aanrakingen, maar ook de chaos en de misverstanden die daar nauw mee verbonden zijn.
De voorstelling zet volgens hen in de verf hoe ‘dubbel’ het stoere en het sensuele is, terwijl deze ook een licht op ons als samenleving werpt. Daar lijken we aan de ene kant steeds banger in te zijn om elkaar sowieso aan te raken. Aan de andere kant lijkt Koen De Preter een wereld te creëren waar mannelijkheid en de gevoeligheid ervan dus centraal in staan. En hij stelt zich als maker intussen ook nog de vraag hoe mannen met elkaar om zouden gaan in een wereld die geen homofobie kent.
In ‘bromance’ staat in het algemeen een hechte vriendschap tussen twee of meer mannen centraal. En ze voeren daarin vooral veel gesprekken, zoals over gevoelens.
Het team achter de voorstelling typeert Tender Men ook als ‘op de grens tussen bro, bromance en romance. Vier dansers staan er symbool in voor tederheid, kwetsbaarheid en ruwheid’. Dat zijn Souleymane Sanogo, Po-Nien Wang, Benoît Nieto Duran, en Johhan Rosenberg.
Koen De Preter is maker en performer. Hij test daar vormen van dans bij uit op het publiek en beweegt zich ook tussen meerdere circuits. Hij zoekt steeds naar een balans in zijn dans. Dit vormt samen met soundtracks waar meerdere stijlen in samen zijn gebracht een rode draad in zijn werk.
