De weg ernaartoe
“Tijdens corona ben ik, zoals veel andere mensen, gaan wandelen,” vertelt hij. “Ik merkte dat dit heel rustgevend werkte”. Teun kwam tijdens een wandeltocht een geluidswal tegen en klom erop. Hij kwam vaker terug naar deze plek omdat de plek hem op een bepaalde manier aantrok. “Ik vond dat meer mensen deze plek moesten zien,” vertelt Teun.
De uitvoering
Hij wilde iets maken waardoor deze plek meer zou opvallen en mensen naar de top van deze heuvel gingen. “Dat het een nest zou worden kwam eigenlijk vanzelf in me op. Onderaan de rand van de heuvel lagen heel wat afgezaagde takken en daar ging ik beslist iets mee doen”. Hij is te werk gegaan als vogels. “Ik ben begonnen met zes takken die het fundament vormen en ervoor zorgen dat het nest zo groot is geworden.” Hierna is Teun gaan vlechten en steken.
Achterliggende gedachten
“Ikzelf heb last van de huidige beperkingen in de maatschappij”. Teun heeft hier onderzoek naar gedaan en kwam uit bij filosofen uit de romantiek. “Bijvoorbeeld Helmuth Plessner beschrijft: ‘Wildernis is de ontkenning van alles wat cultuur is, daarom trekt zij onweerstaanbaar in tijden dat de menselijke beschaving voor sommigen verstikkend wordt’”. Dit was voor Teun heel tekenend en daarom heeft hij het ook volledig in zijn eentje gemaakt.