Vrijdag blijkt een troostrijk pleidooi te zijn voor vergeving, hoop en liefde

Het is vrijdag, ergens in de middag. Georges Vermeersch komt thuis nadat hij vervroegd is vrijgelaten uit de gevangenis. Hij is veroordeeld wegens ontucht met zijn dochter die intussen vertrokken is naar de grote stad. Zijn vrouw Jeanne heeft tijdens Georges’ afwezigheid troost gevonden bij zijn beste vriend – en buurman – Erik en is onlangs bevallen van een dochter. Ziehier het startpunt van een vertelling waarin schuld en vergiffenis, liefde en vriendschap, opoffering en wanhoop strijden om voorrang.

Vier personages hunkeren onstilbaar naar liefde en troost in een heden dat besmet is door het verleden. Met grote compassie beschrijft auteur Hugo Claus de pogingen van Georges en Jeanne om in het nu hun schamele bestaan weer op te bouwen en de toekomst te bevechten. Dat kan alleen met elkaar. Uiteindelijk blijkt de voorstelling Vrijdag een troostrijk pleidooi te zijn voor vergeving, voor hoop en voor liefde.

Vrijdag wordt gespeeld door Fedja van Huêt (George), Anniek Pheifer (Jeanne), Sander Plukaard (Erik) en Frieda Barnhard (dochter Christiane).

Intens katholiek, maar met een grote humane kracht. – de Volkskrant

Explosief drama met stiltes. – Scènes

Regisseur Michel Sluysmans geeft het drama in Vrijdag ruim baan. Soms ontlokt creatief taalgebruik een glimlach maar het draait vooral om grote vraagstukken: hoever reikt vergeving? En hoe verzoen je je met je eigen zonden, of die van een ander? Vrijdag focust op de psyche van de dader: de man die zich aan zijn dochter vergreep, moet in het reine komen met zichzelf. – Elisabeth Oosterling in NRC