Kees-Luc Simons
Zwarte Lente begint als twee geliefden (Mees Borgman en Dries De Sutter) uit elkaar gaan. De man gaat naar buiten om tot zichzelf te komen, hij zoekt rust in de natuur. Maar alles wat groen is, alles wat leeft, is verdwenen. Hoe moet hij nu verder?
Terwijl de man probeert hun verleden vorm te geven en hoopt op een nieuwe toekomst samen, drijft zij steeds verder van hem af. Wie is er eigenlijk verantwoordelijk voor de situatie waar ze zich in bevinden?
Het is hard nodig om nieuwe manieren van mens-zijn te vinden, om onszelf te begrijpen ten opzichte van de wereld om ons heen, want de consequenties van de tweedeling mens-natuur zijn onaangenaam helder geworden – schrijver en regisseur Espen Hjort.
Als toeschouwer krijg je bij Zwarte Lente gaandeweg door dat de man voor de mens staat, en de vrouw voor de natuur.
Radicaal vormgegeven liefdesrelatie tussen mens en natuur – Theaterkrant
