Schrijversatelier WagnerpleinDoor Marleen Hartog van Schrijversatelier Wagnerplein
Afgelopen maandag racete ik door kringloopwinkel La Poubelle. Bij het speelgoedhoekje vond ik waar ik naar snakte. Ontspanning in de vorm van vergeelde landschappen en zweterige bloemen. Ik worstelde me erdoor en stuitte tot mijn geluk op een doos gevuld met Machu Picchu en de Kathedraal van de voorbede.
Hoewel in duizend stukken verscheurd lagen Peru en Rusland zij aan zij. Iemand had beide locaties door het oog van zijn lens mogen aanschouwen. Geen idee of dit een en dezelfde persoon is geweest. Waarschijnlijk niet.
Mooi beroep zou dat zijn, puzzelfotograaf.
Waarschijnlijker is dat een of andere belegen kerel – zo’n type dat zichzelf graag op de borst klopt – bedacht had dat hij wel wat centen kon verdienen door een paar stockfoto’s op te kopen en deze vervolgens op karton te vernietigen, zodat mensen die van gekkigheid niet weten wat ze moeten doen, zijn werk weer in elkaar konden leggen. Mannen bedenken zulke dingen. En ze zouden hem er nog dankbaar voor zijn ook.
De kans is groot dat de kloppende borstman jarenlang opdracht heeft gegeven tulpenvelden en poezelige kittens die hun pootjes likken door de drukpers te duwen.
En toen was daar dus zo’n gekkig mens in Tilburg dat Rusland en Peru kocht. Of nog erger: ze kreeg het cadeau omdat de gever vond dat zij iemand was die niets te doen had. Het kostte haar kostbare uren maar het lukte haar het wereldwonder in ere te herstellen. En ook Moskou liet ze niet in de kou staan.
Zoals wel vaker voorkomt in het leven is afbreken vele malen gemakkelijker dan opbouwen. Twintig seconden en Peru ligt gebroken op de bodem.
De Tilburgse laat het er niet bij zitten en gunt iemand anders de kans haar werk nog eens over te doen. Mij dus.
Wanneer ik de doos open blijkt ene Joris eind november gecontroleerd te hebben of alle duizend inwoners nog aanwezig zijn. Of Joris een rekenwonder is moet nog blijken.
De grenzen van Peru liggen inmiddels op mijn salontafel. Elk deeltje van haar binnenste houd ik stevig vast. Ik wrijf over haar kwetsbare delen. Ik bekijk haar van alle kanten. Ik heel wat eens van een ander was. Ik puzzel het leven in elkaar, om het uiteindelijk weer los te laten.
Het is de kringloop van het leven.
