Edita Saakian
De fraudeur slaat voor het eerst toe in augustus, wanneer Hans onbezorgd op vakantie is. Zijn oudste dochter, die thuisbleef, belde hem op omdat ze een pakket hadden binnengekregen voor ‘Michella Meijers.’ “Het ging om haarverf artikelen. Dat vond ik een beetje vreemd, maar ik dacht er verder niets bij. Ik zei dat ze het pakketje gewoon moest terugsturen.”
Daar bleef het niet bij. Even later kregen ze een pakket binnen ter waarde van 175 euro. Nog altijd stuurden ze de pakketjes terug. “We kregen al een vermoeden, maar toen we ineens een aanmaning binnenkregen wisten we hoe laat het was”, vervolgt Hans zijn verhaal.
“Dit zorgde voor veel slapeloze nachten bij ons.”
De persoon in kwestie bestelde spullen en liet het afleveren op het adres van Hans, maar betaalde nooit. Dit soort bestelfraude wordt vaak mogelijk gemaakt door methodes als achteraf betalen. “Toen wisten we dat het echt uit de hand liep. Dit zorgde voor veel slapeloze nachten bij ons. We belden met de bedrijven waarbij ze de pakketjes besteld had. Die hebben haar meteen op de zwarte lijst gezet.”
Ook doen ze aangifte bij de politie. Helaas kan de politie hun niet helpen omdat Hans en zijn gezin er niet direct financieel door benadeeld worden. Bovendien gebruikt de persoon in kwestie hoogstwaarschijnlijk geen echte naam en is er dus geen sprake van volledige fraude.
“Je moet er niet aan denken dat er een deurwaarder op je wacht.”
Toch levert het de nodige kopzorgen op bij Hans en zijn gezin. “Mijn nekharen schoten overeind bij het zien van die aanmaningen. Je moet er niet aan denken dat er ineens een deurwaarder op je wacht. Je voelt je echt machteloos.”
De incassobureaus zijn inmiddels op de hoogte van de fraude; hij mag de brieven negeren. Toch zit hij met veel vragen voor de fraudeur. “Waarom? Het is onbegrijpelijk. Mijn moeder zei altijd: ‘als je een dubbeltje hebt, dan kun je geen kwartje uitgeven’. Werk voor je eigen geld en koop niks als je het niet kunt betalen.”
Op dit moment is het al even stil bij de voordeur van Hans. De zwarte lijst en belletjes met incassobureaus lijken te helpen. De vraag is voor hoelang. “Ik wil niet te vroeg juichen. Ze kan zo weer een andere naam gebruiken of een ander woonadres. Dan is er weer een ander slachtoffer en heeft zo’n zwarte lijst niet veel nut.”
