Thomas de Zeeuw
Komende zondag is het weer zover. Kramen en biertafels op het Theresiaplein. Een klein podium, livemuziek. Buren kauwen op gegaarde knoflook uit de olie, in een walm die door het hart van Theresia trekt. De slogan van dit knoflookfeest luidt: Stinkend Gezellig! Op schalen, in bakjes en kommetjes, met aluminiumfolie afgedekt, brengen de bewoners het mee: bijzondere lekkernijen waarin één ingrediënt cruciaal is.
“‘You can smell the garlic from a hundred yards!'”
Hoe Piet Maas op het idee kwam een Knoflookfeest te organiseren in zijn wijk, is niet verwonderlijk. Hij is liefhebber van het eerste uur. “Vroeger reed ik al met een knoflooklucht door de stad. In die tijd had ik een Italiaanse motor en ik dacht eens dat ‘ie wel op sterk geconcentreerde knoflookolie zou rijden. Niet dus, het verbrandde gewoon. Maar omdat ik zo van de geur hield, gooide ik vanaf toen wel regelmatig een scheutje olie over de uitlaat, waarna een Engelsman ooit zei: You can smell the garlic from hundred yards!”
Er verstreek wat tijd en Maas ontmoette zijn vrouw. Voor het eerst samen in een restaurant, brak het ijs tussen de twee verliefden toen het onderwerp knoflook ter sprake kwam. Ze bleken er allebei verzot op. “We hebben er nog steeds veel lol mee en stoppen het haast overal in”, aldus Maas.
Nooit een kwaad woord
Het plan om een feest daaromheen te organiseren, kreeg hij in 2015 voor ogen. ‘‘Ik wilde een leuk feest hier in de wijk Theresia. Ik ben altijd gek geweest op festivalletjes en kleine feestjes. Als geintje begonnen we ermee, maar de buurt heeft het meteen omarmd. Het is gewoon een gezellig samenzijn. Relaxed is een woord dat ik vaak hoor.”
De organisatie van het Knoflookfeest, begint op de dag zelf om 08.00 uur. “Dan begin ik met het opruimen van de hondenpoep”, vertelt Maas. “Het hele plein moet netjes en schoon. Dan komen de gehuurde kramen, stoelen en tafels. Het podium wordt gebouwd. Dan bel ik meestal aan bij een willekeurig huis voor stroom en altijd word ik vriendelijk geholpen. Naarmate de ochtend vordert, bieden steeds meer buren hun hulp aan. En zo staat het feest er uiteindelijk, mede door de bewoners zelf. Ik heb nog nooit een kwaad woord gehoord van iemand die tegen het feest was.”
Knoflookchocola, knoflookijs
Omdat Maas zelf muzikant is, vindt hij in zijn netwerk altijd wel een zingende gitarist die bereid is een kwartiertje te tokkelen, terwijl de buurt verder eet en drinkt. “We maken het programma nooit van tevoren bekend, doen niet aan reclame. Het is dan de hele dag een komen en gaan van mensen. En aan het einde van de dag ruimen we met z’n allen weer op. Dat is binnen anderhalf uur klaar. Een bezoekersaantal van 500 halen we meestal wel.”
Bijna iedereen neemt hapjes mee. “Mensen maken de gekste dingen”, weet Maas. ‘‘Knoflookchocola, heb ik vorig jaar gegeten. Dat soort dingen. Knoflookijs. Van die losse teentjes in een speciale olie. Gigantische pizza’s, alles zie je voorbijkomen. Ik ben ieder jaar weer benieuwd naar de creativiteit van Theresia.”
Als het Knoflookfeest volgens Maas iets bewijst, is dat wel dat er weinig voor nodig is om het gezellig te hebben.
