Gijs de Rooij
Een frisse maandagavond op het terrein van WSJ. Tien leden van het Ultimate Frisbee team van Tilburg werpen de frisbee naar elkaar. “Probeer de scoober eens”, klinkt het vanuit het speelveld. “En nu de knife.” Termen die voor velen onbekend in de oren klinken maar waar ruim 5000 leden in Nederland en 26 leden in Tilburg bij zweren.
Het outdoor seizoen is bijna ten einde en om alvast in de sfeer te komen traint de Tilburgse frisbee delegatie buiten op indoorafmetingen. Wedstrijddagen vinden eens in de maand plaats. In een stad in Nederland worden dan vier wedstrijden op één zondag afgewerkt. Dit om het vele reizen te voorkomen.
Voorzitter én speler van Flying High Twan Derks moet na de warming-up afhaken. “Ik heb last van mijn enkel en de dokter heeft mij afgeraden om mee te trainen, aangezien het best intensief is.” Van dat intensieve valt in het eerste uur nog weinig te bespeuren maar daar komt tijdens de eindpartij verandering in. Na de warming-up zet Derks de eerste oefening uit. De handler staat lijnrecht tegenover de marker. Marker Ruud, die bij Flying High is beland door zijn vrouw, maakt tegen zijn ruim twee meter lange tegenstander Sjoerd echter geen schijn van kans. “Als ik twee handen in de lucht houd torent Sjoerd er nog bovenuit. Dit is onbegonnen werk”, roept de 54-jarige Ruud met respect over zijn teamgenoot.
Op dit moment hangt er gewoon een hele goede sfeer in de groep
Het 26-koppige team van Flying High varieert van beginners tot geroutineerde frisbeeërs. Dat leidt volgens Derks niet tot ergernissen. “Die frustraties hebben we in het verleden wel gehad, maar de jongens die daar niet goed mee om konden gaan zijn hier vertrokken en later ergens anders Nederlands kampioen geworden. Dus het is ergens wel begrijpelijk. Op dit moment hangt er gewoon een hele goede sfeer in de groep en kent iedereen elkaars gebreken.” Al steekt het fanatisme van oud-international Peter nog wel eens de kop op. “Kom op, jongens. Dit zijn de basics”, roept Peter na een mislukte backhandworp tegen zijn onervaren teamgenoot.
In het begin moest ik achttien verschillende worpen uit mijn hoofd leren
Eén van de nieuwelingen in het team is de zestienjarige Stefan. De oud-voetballer van ZIGO is via Ruud in aanraking met Ultimate Frisbee gekomen. “In voetbaltrainingen had ik vaak gewoon geen zin, maar ik ben nog nooit met tegenzin naar een training van Ultimate Frisbee gegaan. Dat zegt wel veel over de sport”, vertelt de enthousiaste Stefan. “Ik begin het steeds beter onder de knie te krijgen maar in het begin moest ik achttien verschillende worpen uit mijn hoofd leren, dat was best lastig.”
De sport is ongeschikt voor dieren, anders hadden die ook mee mogen spelen
Het enthousiasme over de sport is bij elke speler merkbaar. Zo ook bij de 42-jarige Tom die elke maandag vanuit Breda komt trainen bij Flying High. “Negen jaar geleden ben ik door vrienden meegenomen hiernaartoe. Zij zijn inmiddels allang gestopt maar ik ben blijven plakken.”
Ultimate Frisbee wordt zonder scheidsrechter gespeeld. De sport gaat uit van de oprechtheid van de spelers, iets waar Tom aan moest wennen. “Ik ben gewend om met vrienden een potje te voetballen en dan speel je toch wat vuiler. Dat is in deze sport écht not done dus dat heb ik wel moeten afleren.” Het is de inclusiviteit van de sport wat Tom het meeste aantrekt. “Het leuke is dat het niet uitmaakt hoe oud je bent. We spelen met een zestienjarige maar ook met iemand van hoog in de vijftig. Ook mannen en vrouwen spelen door elkaar. De sport is ongeschikt voor dieren, anders hadden die ook mee mogen spelen.”
Voorzitter Derks denkt nog lang niet aan stoppen. “We hebben ooit in het Leijpark gestaan met vijf man, dus dan is dit al een behoorlijke vooruitgang. Daarbij is het gewoon een fantastische sport.”
