Edita Saakian
In december landt het buddyproject in Tilburg; de 10e van die maand wordt een informatie avond gehouden bij wijkcentrum De Nieuwe Stede aan de Capucijnenstraat 156.
In Breda heeft het project in zes jaar tijd zo’n 1,322 personen aan elkaar ‘gematcht.’ Een succes, volgens projectleider Diana Prins. “We krijgen vol op mensen binnen die geïnteresseerd zijn in het ontmoeten van een nieuwkomer, dat gaat meestal via mond tot mond reclame.”
“Hulporganisaties voor statushouders zijn vooral gericht op de praktijk.”
Dat het zo’n succes is, had Diana ook wel verwacht. “Er zijn best veel hulporganisaties voor vluchtelingen, maar die zijn vooral gericht op de praktijk. Bijvoorbeeld taalmaatjes of een organisatie die helpt bij het invullen van formulieren.”
Echt sociaal contact zit er vaak niet in voor statushouders. “Maar er is vanuit statushouders juist behoefte aan contact met Nederlanders. Ook omdat ze zo op een laagdrempelige manier de stad leren kennen en de normen en waarden meekrijgen in de praktijk.”
Aan de andere kant merkt de organisatie ook nieuwsgierigheid onder Nederlanders naar de statushouders. “Maar hoe kom je met ze in contact? In de supermarkt stap je niet zo snel meer op iemand af. Dus dan is dit een makkelijke manier om in contact te komen.”
“Het blijft een gok, want het moet maar net klikken.”
Buddy’s worden gekoppeld op interesses, leeftijd en soms gezinssamenstelling. “We vragen de Nederlanders om interesses door te geven als ze zich aanmelden en de vluchtelingen die spreken we persoonlijk. Het blijft een gok, want het moet maar net klikken.”
Het buddytraject duurt vier maanden. De bedoeling is dat ze elkaar elke week een keer zien, voor zover dat gaat. “Vaak gaan ze bij elkaar op de koffie of ze koken en sporten samen. Ze krijgen beiden een coach toegewezen vanuit ons voor terugkoppeling.” Binnen die vier maanden zijn er drie keer terugkomavonden. “Dat zijn onwijs leuke avonden, want dan hoor je vaak de mooiste verhalen terug”, vertelt Diana.
“We zien vaak dat er echt vriendschappen ontstaan.”
Het komt vaak voor dat buddy’s elkaar op blijven zoeken na het begintraject. “We zien vaak dat er echt een vriendschap ontstaat. Een Syrische man en zijn buddy Tom zijn daar een voorbeeld van. Drie jaar geleden startte hun buddytraject en die gezinnen hebben nog steeds een warme band. Ze gaan wekelijks bij elkaar op de koffie en ondernemen samen dingen. Fantastisch om te zien.”
Toch gaat het ook niet altijd goed. Soms willen buddy’s na de eerste keer toch met iemand anders worden gekoppeld. “Dan komen ze erachter dat ze toch teveel verschillen en dat er geen klik is. Je wordt gematcht op minimale informatie en dan is het gokken en hopen dat er iets moois ontstaat.”
