Het lijkt woensdagochtend een normale, rustige ochtend in de Borselestraat. De witte tenten, agenten en politielinten die er de dag ervoor in grote getale aanwezig waren, zijn weg. Dat er onderzoek werd gedaan naar een doodgeschoten buurtbewoner, is dan ook niet te zien. Maar in een van de huizen zit een bewoonster die zo af en toe nog angstig uit haar raam kijkt. Damen werd in haar voortuin neergeschoten.
“Toen ik naar beneden keek, zag ik hem midden in mijn tuin liggen.”
De buurvrouw wil graag aan Omroep Brabant vertellen wat ze die nacht en de daaropvolgende dag heeft meegemaakt. Zo hoopt ze dat er geen valse informatie rondgaat en dat duidelijk is dat Damen niet in haar huis woonde. Ze begint bij het begin. “Ik lag die nacht in bed en hoorde een paar knallen, een stuk of zes. Ik dacht: het lijken wel schoten. Maar dat kun je je tegelijkertijd ook weer niet voorstellen”, herinnert ze zich. “Ik hoorde iemand zeggen: ‘Heb je hem?’. Daarna hoorde ik de buurvrouw hard huilen.”
Ze keek door haar slaapkamerraam en zag eerst de auto van Damen staan. Het portier stond nog open. “Toen keek ik naar beneden en zag ik hem midden in mijn tuin liggen.” Onwerkelijk, noemt ze dat moment. “Volgens mij ben ik niet eens geschrokken. Ik ben meteen in actie geschoten en al bellend met 112 ben ik naar beneden gerend.”
“Ik zag aan zijn ogen al meteen dat hij niet meer leefde.”
Toen ze bij het lichaam van Damen aankwam, was een andere buurvrouw hem al aan het reanimeren. “Ik heb geluisterd of hij nog ademde, maar eigenlijk zag ik aan zijn ogen al meteen dat hij niet meer leefde. Aan de voorkant zagen we ook geen verwondingen. Pas toen de hulpdiensten hem omdraaiden, zagen we schotwonden in zijn hoofd en aan zijn bovenarm.”
De hulpdiensten namen het van de twee vrouwen over. Wat volgde was een rare, onrustige dag. “Ik ben op een gegeven moment maar terug naar binnen gegaan. Op de stoep zag ik nog een kogelhuls liggen. Ik mocht niks aanraken, mijn voortuin was plotseling een plaats delict.” Ze probeerde weer te gaan slapen, maar kon geen oog meer dichtdoen. “Ik heb ieder uur wel naar buiten gekeken, om te checken wat ze aan het doen waren.”
In de vroege ochtend werd er dinsdag bij haar aangebeld. Agenten kwamen vertellen dat ze witte tenten over haar voortuin gingen zetten en er de hele dag bezig zouden zijn met sporenonderzoek. Haar voordeur mocht ze niet meer gebruiken. “Ik ben wel gewoon thuis gebleven om te werken. Maar ik was niet erg productief. Gelukkig heb ik met veel mensen kunnen praten over wat er is gebeurd, dat hielp enorm.”
“Ik heb de hele avond een hoge hartslag gehad.”
Woensdagochtend zit ze ook weer thuis, gewoon aan het werk. Ze praat vrij nuchter over wat er allemaal is gebeurd, maar geeft wel toe dat ze zich af en toe onveilig voelt. “Gisteravond zat ik tv te kijken toen ik plotseling twee harde mannenstemmen hoorde. Toen kreeg ik hartkloppingen. En even later stonden er twee mensen voor mijn raam, toen schrok ik ook heel erg. Het bleek de buurvrouw te zijn, maar ik heb de hele avond een hoge hartslag gehad.”
Als er een auto twee keer langzaam voorbij haar huis rijdt, kijkt ze ook meteen op. “Kijk, ze kijken bewust naar mijn tuin. Dat vind ik nou vervelend. Ik woon hier gewoon en heb verder niks te maken met wat er is gebeurd.” Toch relativeert ze de situatie meteen. “Het is voor mijn buurvrouw veel erger. Het gaat verder ook niet om mij. Maar die angst is wel iets wat ik in de gaten moet houden.”
De politie deed dinsdag onderzoek in de Borselestraat:
LEES OOK:
Toon Damen (37) werd op straat doodgeschoten, net als eerder zijn vader
Schietpartij in Tilburg: ‘Twee mannen met bivakmutsen vluchtten op scooter’
Buurvrouw probeerde doodgeschoten man nog te redden: ‘Ik zag de kogelgaten’
Man doodgeschoten voor huis in Tilburg: ‘Gebeurde in koelen bloede’