Kees-Luc Simons
Aterballetto
Aterballetto is vandaag de dag toch wel een van dé gezelschappen uit Italië als het gaat om dans. En dat laat op zaterdag 1 februari in de schouwburg drie werken van makers zien die tot de internationale top behoren. Eerst brengt de groep Wolf, een overrompelend en krachtig stuk voor twaalf dansers van Hofesh Shechter uit Israël. Shechter omschrijft zijn werk zelf als “een stoot die de kijker raakt als een golf van energie”. Daarna danst de groep het duet O van de Duitser Philippe Kratz. Twee dansers bewegen zich daar in trance in voort op de eindeloze beat van hun hartslag. En tot slot dansen ze Bliss, van Johan Inger uit Zweden. Zijn stuk is in het bijzonder geïnspireerd door Keith Jarretts pianostuk Köln Concert. Een fris en euforisch werk, een ode aan het plezier in dansen.
Mire
Op vrijdag 31 januari en zaterdag 1 februari is in Theater De Nieuwe Vorst drie keer de voorstelling Mire te zien. De Zwitserse choreografe Jasmine Morand creëerde met Mire een installatie die het publiek in trance laat raken. Daar mag je als publiek vrij bij bewegen en ook zelf kiezen hoe en waar je deze ervaring dan ondergaat. Als je staat kun je door de spleten in de wanden kijken, om zo de naakte lichamen van de dansers in delen verspreid en in close-up te zien. Liggend op de vloer kijk je, via een zeer grote spiegel op het plafond. Samen vormen de twaalf schijnbaar gewichtsloze dansers een betoverend tafereel. Daarbij vermeerderen de naakte, naar een hoger niveau gebrachte vrouwelijke en mannelijke lichamen zich oneindig.
