Edita Saakian
Om 11 uur stroomt de theaterzaal van Factorium aan het Koningsplein langzaam vol. De dansers, zoals Andrew ze graag noemt, lopen op eigen tempo, met of zonder hulpmiddelen, richting de cirkel stoelen. Er wordt heen en weer gegrapt, maar de zenuwen zijn toch bij iedereen voelbaar. Velen komen hier voor het eerst en bewegen niet vaak vrijwillig hun lichaam. Tot Andrew de muziek aanzet en langzaam op de maat van de muziek met zijn handen beweegt.
“Ik ben moe, maar voldaan.”
De sfeer wordt binnen korte tijd ontspannen. “Je bent veilig hier”, benadrukt Andrew een paar keer als hij ze vraagt om op te staan. Louie Koopmans (82) gaat elke week met zijn vrouw, die Parkinson heeft, mee naar de lessen. “Als je zo lang bij elkaar bent, dan doe je dat. Ik vind het ook hartstikke leuk. Als er iets goed is om te doen, is dit het wel.”
Andrew verwerkt namelijk veel handbewegingen in de dans. “Mensen met Parkinson hebben vaak hun handen een beetje dicht. Bij deze lessen voel je echt weer het bloed door je vingertoppen stromen”, vertelt Louie trots. Zijn vrouw Mien (79) komt er ook heel graag. “Ik ben moe, maar voldaan”, vertelt ze. Ze heeft veel baat bij de lessen en is er één keer in de week. “Ik moet niet alleen mijn lichaam gebruiken, maar ook mijn hersenen. Het helpt me vooral met lopen, want ik voel me veel minder stijf dan voorheen.”
“Hier begrijpen ze me zonder woorden.”
Niet alleen voor mensen op leeftijd zijn de lessen nuttig. Bij 61-jarige Sandra Engelsman is afgelopen zomer Parkinson geconstateerd. Ze is er vroeg bij. “Ik wilde graag proactief blijven. Ik geloof ook echt in de methode van Andrew.” Ze voelt niet alleen fysieke voordelen; de wekelijkse danslessen helpen ook in het sociale deel. “Ik vind het soms heel moeilijk om met ‘normale’ mensen te praten over Parkinson. Hier begrijpen ze me zonder woorden.”
Andrew is samen met zorgorganisaties bezig met het opzetten van een ‘Arts For Health’ centrum in Tilburg, om te onderzoeken hoe dans en andere vormen van kunst het ziekteproces van Parkinson en MS kunnen vertragen.
“Mij gaat het erom dat ze zich vrij en veilig voelen.”
De danslessen hebben veel voordelen voor het lichaam en de hersenen. “Sommigen hoeven door mijn lessen veel minder medicijnen te slikken en kunnen langer thuis blijven”, vertelt Andrew. Volgens hem zijn die voordelen niet het belangrijkste: “Mij gaat het er vooral om dat ze even kunnen vergeten dat ze Parkinson, MS en dementie hebben. En dat ze zich weer vrij en veilig voelen.”
