Omroep Brabant
De uitvaart vindt in besloten kring plaats, meldt Mojo. De familie vraagt om rust en privacy en doet verder geen mededelingen, schrijft Omroep Brabant.
Zeg je Doe Maar, dan zeg je Henny Vrienten. De zanger/gitarist en componist dankt zijn doorbraak aan de band die op haar beurt waarschijnlijk niet de populairste Nederpop-band zou zijn geworden zonder Henny Vrienten. Hij kwam er twee jaar na de oprichting bij en eiste meteen dat Doe Maar zich zou beperken tot reggae. “Geen calypso meer of andere stijlen”, liet hij mede-oprichter Ernst Jansz weten. In een interview bekende hij ooit: ”Op zo’n moment ben ik redelijk dwingend.”
Paul Santos
Vrienten had er op dat moment in 1980 al heel veel jaren als muzikant op zitten. Hij speelde in verschillende Tilburgse bandjes, componeerde, maakte zelfs een paar elpees en gebruikte pseudoniemen als Paul Santos om meer op te vallen.
Maar het was allemaal zonder veel resultaat. Met zijn jonge gezin balanceerde hij op de rand van armoede. Noodgedwongen pakte Henny Vrienten alles aan: hij zat in een feestband en schreef nummers voor andere artiesten, onder wie Boudewijn de Groot, die hem later opnam in zijn begeleidingsband.
Ernst Jansz
Daar leerde Henny Vrienten de muzikant Ernst Jansz kennen, de latere medeoprichter van Doe Maar. Toen die band een paar jaar na de oprichting een nieuwe basgitarist nodig had, stapte Henny Vrienten in de vrijgekomen plaats. Hij zette de koerswijziging in naar reggae en schreef met nummers als ‘Doris Day’ en ‘Is dit alles’ klassiekers in de Nederlandstalige popgeschiedenis.
Doe Maar werd in korte tijd razend populair. Heel popminnend Nederland zong de nummers mee en droeg de zweetbandjes en T-shirts van Doe Maar die dankzij de commerciële aanpak van Vrienten op de markt waren gekomen.
Keerzijde van succes
Maar het succes had ook zijn keerzijde. De bandleden klaagden over gebrek aan privacy en in 1984 stopte Doe Maar. Henny Vrienten had op dat moment al zijn eerste solo-album uitgebracht en ging steeds meer filmmuziek schrijven, onder andere voor ‘Abeltje’ en “De Ontdekking van de Hemel’. In 1996 kreeg hij voor zijn filmmuziek een Zilveren Harp.
