Pieter Soethout
Dit jaar tijdens de Storytel Awards, ging Kluun ervandoor met de eerste prijs voor het beste luisterboek. Een bijzondere prijs, want hij sprak zijn boek Familieopstelling zelf in. Dat was eigenlijk niet de bedoeling, maar er kon zo snel niemand met een Tilburgs accent worden gevonden. Daarom heeft Kluun het zelf gedaan. Met zijn Tilburgs accent uiteraard. De schrijver vertelt waarom dit volgens hem zo belangrijk was.
Een ode aan de stad
‘Eigenlijk komt Stijn uit Breda, maar ikzelf kom uit Tilburg. Het boek heeft echt het DNA van Tilburg. Meestal raadt een redacteur aan om niet te veel dialect te gebruiken in het geschreven woord, maar hier vonden we het juist wel werken. Zodra Stijn weer in Tilburg komt vanuit Amsterdam gaat hij weer Tilburgs praten. Dat doet hij tegen zijn moeder met Alzheimer en dat maakt het heel liefdevol. Daarnaast is het boek ook een ode aan de stad en daarom dacht ik: “dan moet het in het luisterboek uiteraard ook in het Tilburgs”.’
Vaker over nagedacht
Kluun vertelt dat het inspreken van een boek iets is waar hij al vaker over heeft nagedacht. ‘Ik heb er al vaker over getwijfeld in het verleden, maar ik moet zeggen dat ik het altijd een beetje saai vond. Je zit in een hokje, van één bij één meter, je eigen boek in te spreken. Dan lees ik liever het boek van iemand anders, want aan mijn eigen boek heb ik al twee jaar besteed. Omdat dit boek echt een Tilburgs accent nodig had, ben ik het toch gaan doen. En ik zal eerlijk zeggen dat ik dit met terugwerkende kracht voor al mijn boeken aan het doen ben.’
‘Ik moet zeggen dat ik het altijd een beetje saai vond’
‘Zwangerschap en DJ heb ik al ingesproken en Komt een vrouw bij de dokter en De Weduwnaar moet ik nog doen. Het heeft toch wel toegevoegde waarde en ik merk dat mijn lezers of in dit geval luisteraars het leuk vinden. Je merkt dat luisterboeken steeds populairder worden. Veel jongeren moeten verplicht lezen voor hun literatuurlijst en zij zien luisteren als een aantrekkelijke optie. Op die manier worden ze toch enthousiast over boeken en literatuur. Ik vind het leuk om daar iets aan bij te dragen.’
Dat doet de Tilburgse schrijver niet alleen door zijn boeken in te spreken. ‘Ik zit ook op TikTok, waar ik middelbare scholieren tips geef voor hun literatuurlijst. Ik merk dat lezen langzaam een beetje populairder wordt onder bepaalde groepen. Er zijn op TikTok ook heel veel jongeren die tips geven en dat werkt heel erg goed.’
‘Stijn is een volledig uit de hand gelopen versie van mezelf’
De Familieopstelling was eigenlijk bedoeld als familieroman, maar dat heeft Kluun snel van zich afgeschud. Het gaat over Stijn en Stijn is niet Kluun. Toch zijn er wel overeenkomsten. ‘Hoe dat precies zit, zal je als lezer nooit helemaal weten’, vertelt de schrijver. ‘Niet alles wat Stijn doet of meemaakt, heb ik meegemaakt, maar zijn gevoelens en frustraties over dingen die in zijn leven gebeuren zijn wel hetzelfde als bij mij. Dat geldt bijvoorbeeld voor het overlijden van mijn moeder aan de gevolgen van Alzheimer. Mijn moeder is echt één op één de moeder in het boek. Daarentegen is Stijn een volledig uit de hand gelopen versie van mezelf. Ik laat hem ergere dingen doen en overkomen dan daadwerkelijk het geval was. Ik vind het erg leuk om er dingen bij te verzinnen om het helemaal uit de hand te laten lopen.’
Op de handrem
Het is niet zonder reden dat Kluun schrijft over Stijn en niet over Kluun. ‘Ik vind mijn eigen leven niet spannend genoeg om precies aan de lezer mee te delen. Daarnaast houd ik er toch een beetje de handrem op als ik over mezelf schrijf. Dan ga ik toch iets voorzichtiger schrijven over seks en allerlei andere dingen. Als ik de jas van Stijn aantrek, zit die jas me als gegoten. Dan durf ik ineens veel meer, omdat ik dan iemand introduceer die ik niet helemaal zelf ben. Dat de lezer dan denkt dat ik dat wel ben, boeit me dan, gek genoeg, niet zo veel.’
