Tijn lag er een jaar uit maar nu is hij terug bij Willem II O21

Net iets later dan gepland, schuift Tijn aan voor zijn interview. Zoals de meeste voetballers wel zullen herkennen, ga je pas naar de kleedkamer als alle ballen gevonden zijn. Zo niet? Dan zoek je net zo lang, totdat hij gevonden is. Het duurde een kwartiertje, maar toen zaten alle ballen weer in de zak.

Ernstige blessure
De centrale verdediger van Willem II O21 zit ontspannen aan tafel, wanneer hem gevraagd wordt hoe het met hem gaat. “Lekker getraind”, zegt hij met een grote glimlach op zijn gezicht. Want juist dat trainen, heeft hij zo lang niet kunnen doen. In de voorbereiding van het vorige seizoen raakte hij ernstig geblesseerd aan zijn knie.

In duel met een tegenstander hoorde hij een knak. “Ik probeerde een bal, die tussen mij en mijn tegenstander in viel, mee te nemen. Hij zette zijn lichaam erin en ik kreeg een klap op mijn knie.” In eerste instantie hoopt Tijn dat het meevalt, maar de uitslagen van de eerste testjes waren onverbiddelijk.

Lange revalidatie
Wat volgt, is een enorm lang revalidatieproces. De datum dat het mis ging, weet hij nog precies. “Ik raakte op 9 augustus vorig jaar geblesseerd en deed dit jaar voor het eerst weer mee op 26 augustus.” Ruim een jaar duurde de revalidatie dus en dat was zeker niet altijd even makkelijk.

Vooral aan het begin heeft Tijn het er erg lastig mee. “Je kan ineens niet meer doen waar je zoveel van houdt: voetballen. Als dat dan wegvalt, is dat heel zwaar.” Toch waren er meer dingen die hij miste. “Ik kon niet zomaar ergens heen en als ik dan toch ergens was, moest mijn been meteen omhoog. Ook kan je niet alles zelf doen en je bent afhankelijk van andere mensen. Dat vond ik ook erg vervelend.”

Terug op het veld
Inmiddels is de centrale verdediger weer tussen zijn teamgenoten op het trainingsveld te vinden. Het was een lange zware weg, maar hij denk ook dat hij er wat aan gehad heeft. “Doordat je zo veel mist, merk je weer dat elke dag voetballen niet vanzelfsprekend is. Zeker niet bij een professionele club. Uiteindelijk heeft het me ook wat volwassener gemaakt als mens. Ik ben wat relaxter en geniet meer van de momenten dat ik voetbal.”

Daardoor is er toch nog een klein lichtpuntje in een moeilijke periode voor Tijn. Hij heeft ook een boodschap voor mensen die op dit moment in hetzelfde schuitje zitten. “In de eerst periode moet je zorgen dat je verwerkt wat er gebeurd is. Je kunt er toch niets aan doen en je moet blijven denken aan die stip op de horizon. Die lijkt heel ver weg, maar als je gewoon bezig blijft, kan het, zonder dat je het doorhebt, heel snel dichtbij komen.”