Edita Saakian
Melanie behoort tot de vijf Tilburgers die afgelopen zomer in aanmerking kwamen voor een basisbaan. Werknemers met deze banen hebben een 2-jarig arbeidscontract via Diamantgroep en krijgen begeleiding van een jobcoach. Dit initiatief heeft als doel duurzaam en betaald werk te bieden aan mensen die langdurig geen kansen hebben gehad op de arbeidsmarkt.
Gedurende het afgelopen jaar solliciteerde Melanie voor het eerst naar een van deze basisbanen. Ze begon haar proefweek vol goede moed. Toch bleek het niet makkelijk. Ze realiseerde zich dat ze weer tegen obstakels aanliep. “Ik stond die week weer oog in oog met mijn eigen beperkingen. Dat was heel moeilijk”, deelt ze.
“Mijn hele leven thuis zitten met een uitkering is niet wat ik voor mezelf wilde.”
Die confrontatie bracht haar terug naar de keren dat ze, terwijl ze een uitkering had, stappen probeerde te zetten op de arbeidsmarkt. “Ik kreeg te horen dat het niet mogelijk was of dat ik te moeilijk was en dat ze geen functie voor me hadden”, legt ze uit. Ze beschrijft het als ‘telkens weer een klap in het gezicht.’
Juist daarom was de basisbaan voor haar een stip op de horizon. Toen de eerste sollicitatie op niets uitliep, dacht ze dat het voorbij was. “Er was destijds geen andere werkplek binnen de pilot die bij mij zou passen. Het voelde hopeloos. Mijn hele leven thuis zitten met een uitkering was niet wat ik voor mezelf wilde.”
Ongeveer een week later kreeg ze een belletje. De gemeente, die het traject basisbanen leidt, creëerde zelf een functie op de afdeling Sociaal. Hoewel de criteria nog niet helemaal duidelijk waren, voelde Melanie dat dit haar kans was om weer aan het werk te gaan. Na een selectieproces mocht ze haar ervaring als voormalig uitkeringsgerechtigde inzetten.
“Ik kan eindelijk vooruit plannen en genieten van het leven.”
Toen ze haar eerste stappen in het gemeentehuis in Tilburg zette, wist ze dat het menens was. “Het was echt heel spannend. Je vraagt je af hoe mensen je zullen ontvangen, vooral als je tien jaar lang een uitkering hebt gehad.”
Inmiddels is ze net drie maanden aan het werk. “Ik mag meedoen in vergaderingen, waarin ik mijn input kan geven. Bijvoorbeeld over nieuw beleid en hoe dat van invloed kan zijn op mensen zoals ik, die eerder een uitkering hadden. Ik kan niet zeggen dat ze alles wat ik zeg gebruiken, maar ze waarderen wel mijn perspectief, mijn levenservaring.”
Voor Melanie is deze baan meer dan alleen een manier om haar rekeningen te betalen. “Ik kan eindelijk vooruitplannen en genieten van het leven. Ik voel me weer nuttig en dat is het mooiste gevoel van allemaal.”
“Er zijn zoveel mensen met een uitkering die graag willen werken en ook echt iets kunnen bijdragen.”
Ze hoopt daarom ook dat de proef in Tilburg slaagt. “Het zou geweldig zijn als steeds meer mensen deze kans krijgen en als meer bedrijven in Tilburg besluiten mee te doen. Uiteindelijk denk ik dat het voor beide partijen heel positief is. Je haalt echt goede werknemers binnen, want deze mensen willen graag bijdragen, en het heeft ook zoveel voordelen voor de mensen zelf. Ik heb weer zoveel meer zin in mijn leven.”
Ze benadrukt ook de noodzaak om het stigma rondom uitkeringen te doorbreken. “Ik durfde nooit te vertellen dat ik een bijstandsuitkering had. Nooit, vanwege dat negatieve stigma dat er altijd aan kleeft: als je een uitkering hebt, wil je niet werken. Je bent lui en hebt geen ambities. En op een gegeven moment ga je dat zelf ook geloven. Terwijl dat helemaal niet klopt, want er zijn zoveel mensen met een uitkering die graag willen werken en ook echt iets kunnen bijdragen, maar gewoon wat extra hulp nodig hebben.”
LEES OOK:
Basisbanen moeten Tilburgers in de bijstand aan werk helpen
Esmah Lahlah gaat vol voor de basisbaan: ‘Van taken kunnen we werk maken’
