Mensen met dementie schilderen erop los bij Beeldkracht in Oisterwijk

Foto: Beeldkracht.

Bij Beeldkracht in Oisterwijk krijgen mensen met dementie de kans om hun kunstzinnige kant te ontdekken. Elke week werken zij aan hun kunstwerk, met een niet te missen koffiepauze tussendoor natuurlijk. “Kunst is helend. Als je dan in een soort flow komt tijdens het schilderen, dan word je weer wat meer jezelf”, vertelt Chris Heselmans, voorzitter Beeldkracht.

Monique van Gemert-Smulders en Saskia Meijer zijn beide kunstenaar en docent bij Beeldkracht. Elke week ontvangen ze de cursisten met een bakje koffie en een praatje en helpen ze de mensen met schilderen. “Bij ons ben je niet die persoon met dementie. Je bent gewoon aan het schilderen. Je bent in het nu”, vertelt Saskia.

Monique vult haar aan. “Je ziet soms dat mensen een beetje beteuterd aankomen, maar ze gaan dan bijna altijd weer vrolijk weg. Ik hoor heel vaak van cursisten dat dit de fijnste ochtend in de week is.”

Overvoeden met informatie

Ondanks dat ze hier als een mens worden behandeld, weten de twee kunstenaressen wel wie ze voor zich hebben zitten. “Monique en ik proberen ons in de lessen te verdiepen in kunstsoorten, maar je moet ze niet overvoeden met een hele hoop verhalen. Dat blijft niet hangen. Je moet dat een beetje aanvoelen”, vertelt Saskia.

Chris is er afgelopen jaren achter gekomen hoeveel dit voor de mensen betekent. “Mensen met dementie, die raken natuurlijk veel kwijt. Maar de emotie, die blijft. Schilderen geeft een uitingsmogelijkheid waarbij je je gevoel en emotie kunt gebruiken. Je ziet vaak dat mensen beter weggaan dan toen ze kwamen. Het gaat niet over je ziekte, het gaat gewoon over jou als mens.”

Bijzondere momenten

“Dit werk doen Saskia en haar duo al jaren, waarbij ze natuurlijk bijzondere ervaringen opdoen. Saskia vertelt over een moment dat haar is bijgebleven: ‘Ik heb twee cursisten gehad die zijn overleden. Ik ben naar beide uitvaarten geweest en zag daarbij schilderijen van Beeldkracht tentoongesteld, zelfs gebruikt voor de rouwkaarten. Dat bezorgt me echt kippenvel, te weten hoe belangrijk het voor die mensen is geweest.”

“Naast de zwaardere momenten hebben de twee docenten ook veel leuke momenten met de cursisten meegemaakt. ‘We hadden eens het thema ‘waar word je blij van’. Voordat we gingen schilderen, bespraken we waar iedereen blij van werd. Toen zei John, een van de cursisten: ‘Waar ik blij van word? Dat wil jij niet weten.” Dat bleef bij een mysterie.

LEES OOK:

Al 100 jaar Zang en Vriendschap in Oisterwijk

Isa Hamerlinck