Pieter Soethout
Om tien uur ’s ochtends vertrokken de twee richting Duitsland. Maar waarom eigenlijk? “We gaan voor het feestje, het bier en de overwinning”, aldus Sam. “We hebben dit nog nooit meegemaakt, maar zijn er nu dan wel gewoon een keer bij”, vult Kalia aan. Het bleek later wel een flinke rit te worden. Normaal gesproken doe je er al zes uur over om naar Leipzig te rijden, maar de twee Tilburgers stonden meer dan een uur in de file, waardoor het nog best even haasten was voor de Oranjemars richting de wedstrijd tussen Nederland en Frankrijk.
40.000 mensen
Net iets tegen 18:00 uur kwamen Sam en Kalia aan op het Wilhelm Leuschner Platz. Ondanks dat je dan ver in Duitsland bent, leek het net Nederland. Ruim 40.000 fans kleurden het plein oranje om vervolgens te beginnen aan de stoet door de stad.
Dat de gemoedelijkheid en sfeer er tijdens de Oranjemars goed inzat, bewijzen de fans van Nederland nogmaals wanneer er tijdens de wandeling een telefoon mét ID kaart op de grond wordt gevonden. Volgens een van de oranjesupporters is de telefoon van een jongen genaamd Henk-Julian. De supporter schreeuwt boven de muziek uit en zo begint een zoektocht onder de oranjefans naar Henk-Julian. Binnen een minuut werd de jongen gevonden en vierden de supporters onder luid gezang met z’n allen de hereniging tussen Henk-Julian en zijn telefoon.
Onder aanvoer van Snollebollekes, Donnie en Broederliefde gingen de Nederlanders van links naar rechts en op en neer. Het was warm tijdens de tocht van het plein naar het stadion, maar dat mocht de pret niet drukken. Zelfs toen de boxen ermee stopten, maakten de fans er een feestje van. Het ging alsnog van links naar rechts en zelfs de mensen die vanaf balkons stonden te kijken, deden mee.
Tekst gaat door onder de foto.
Oranjeplatz
De Oranjemars eindigde in de buurt van het stadion, waarna de supporters in twee groepen verder gingen. De ene helft liep terug naar het Oranjeplein, waar een enorm scherm hing, de andere helft ging naar het stadion. Hoe verder de avond vorderde, hoe meer mensen hun weg naar de Oranjeplatz wisten te vinden.
Daar was het tijd om wat eten en drinken te halen en begonnen de zenuwen voor de wedstrijd tussen Nederland en Frankrijk al aardig op te lopen. Sam en Kalia hadden eigenlijk best vertrouwen in een goede afloop. “Van tevoren dacht ik een gelijkspelletje”, vertelt Sam. “Maar hoe dichter je bij de wedstrijd komt, hoe meer ik dacht dat we gingen winnen”, vult Kalia aan.
Geen saaie 0-0
Uiteindelijk wordt het de eerste 0-0 van het toernooi, maar dat wil niet zeggen dat de wedstrijd saai was. Op het plein zat de sfeer er goed in en liedje naar liedje werd ingezet en massaal meegezongen. Bij iedere kans veerde het publiek op en bij het doelpunt van Xavi Simons vloog het bier je om de oren. Helaas werd de goal afgekeurd, wat weer kon rekenen op een striemend fluitconcert.”
Het meereizen met het Nederlands elftal is Sam en Kalia in ieder geval goed bevallen. “Als we in de knock-out fase een keertje meer in de buurt spelen, gaan we weer”, stelt Kalia. “Maar dan gaan we wel voor die overwinning”, zegt Sam lachend.
LEES OOK:
Zo schatten de Tilburgers de kansen van Nederland in op het EK
Zo keek Tilburg naar de eerste EK-wedstrijd van Oranje
