Pieter SoethoutDe zestigjarige Gijs komt uit Oisterwijk, waar hij woonde op een volksschool, omdat zijn vader er directeur was. “Lekker in de buurt van de bossen met mijn ADHD”, vertelt hij, terwijl hij op een kruk zit in het oude schoolgebouw. “Dat gebouw was nog veel groter met veertig klaslokalen en een gymzaal.”
Alles verloren
Gijs verloor alles na zijn scheiding en via een hulporganisatie kwam hij uit aan de Appenijnenweg 4, vlakbij Stappegoor. Daar had hij al die tijd alles wat zijn hartje hem begeerde. Een eigen kamer, een werkruimte, een barretje en zelfs een feestzaal. “Maar de nieuwe eigenaar van het pand wil niet hebben dat ik hier woon en feestjes geef. Vroeger was dat geen probleem.”
We waren nog maar net weg bij Gijs, als hij een appje stuurt. ‘Er komen hier net twee Spanjaarden aangelopen. Die laat ik dan natuurlijk binnen’, valt er te lezen. Daaruit blijkt maar weer hoe gastvrij Gijs is en al die jaren is geweest.
In de reportage hieronder vertelt Gijs over zijn tijd in het oude schoolgebouw, de feestjes die hij er gaf en werpt hij een blik op de toekomst.
