Angela Weisz
Pauline Seebregts is in haar leven altijd al bezig geweest met mensen en hun verhalen.
Ze heeft lang in de hulpverlening gewerkt en werkt daarnaast ook als verhalenverteller. Tijdens de coronaperiode viel dat werk weg. “Ik ben toen bij de Luisterlijn in Tilburg terechtgekomen als trainer, waar ik nu drie jaar werk.”
De Luisterlijn is een landelijke organisatie met locaties in 26 steden en krijgt zo’n 300.000 telefoontjes per jaar. In Tilburg werken veertig vrijwilligers die ook in het holst van de nacht of juist heel vroeg in de ochtend bereikbaar zijn voor mensen die behoefte hebben aan een gesprek. “Door het vertellen van hun verhaal geven mensen betekenis aan hun ervaringen”, vertelt Pauline. “Het is zo belangrijk dat mensen gehoord, gezien en erkend worden. Daar is in deze maatschappij veel behoefte aan. We staan dag en nacht klaar om naar mensen te luisteren, zowel via de telefoon als via chat en mail.”
Een luisterend oor
De Luisterlijn biedt een luisterend oor aan mensen die hun verhaal niet kwijt kunnen in de eigen omgeving. Pauline vertelt: “De verhalen die we horen gaan vaak over eenzaamheid, psychosociale problemen en relatieproblemen. Het mooie van ons werk is dat mensen anoniem kunnen bellen. Onze vrijwilligers luisteren zonder oordeel en geven echte aandacht aan de bellers.”
Luisteren is een kunst en daarom krijgen alle nieuwe vrijwilligers een professionele training over gespreks- en luistervaardigheden. “Vrijwilligers worden begeleid door ervaren mentoren en leren stap voor stap hoe ze mensen het beste kunnen helpen. We organiseren ook maandelijkse bijeenkomsten en themadagen om onze vrijwilligers te ondersteunen en te laten leren van elkaar.”
Verrijkend werk
Een van die vrijwilligers is Clara, die al zes jaar betrokken is bij de Luisterlijn. “Ik ben geïnteresseerd in mensen en hier kom je heel veel verschillende mensen tegen. De training die ik kreeg, leerde me dat luisteren meer is dan ik dacht. Het gaat niet om je eigen oordeel vellen, maar om echt aandacht geven aan de persoon aan de andere kant van de lijn.”
Clara vindt het werk bij de Luisterlijn fantastisch. “Het is heel verrijkend om verschillende mensen te spreken. Ik dacht eerst dat ik vooral eenzame oude mensen aan de lijn zou krijgen, maar ik krijg mensen van alle leeftijden en achtergronden. Het is mooi om te zien hoe een gesprek mensen kan helpen of opluchten.”
De gesprekken die Clara met mensen voert, kunnen enorm uiteenlopen in de onderwerpen. “Iemand begon het gesprek met ‘ik wil even praten, want ik heb een hele grote fout gemaakt.’ Anderen willen gewoon hun hoofd leegmaken of hebben ruzie gehad en zitten vol boosheid. Het is mijn taak om tijdens het gesprek te luisteren zonder oordeel en erkenning te geven. Mensen voelen zich gehoord en dat is heel waardevol.”
Anonimiteit
De anonimiteit is niet alleen belangrijk voor de bellers, maar ook voor de vrijwilligers. Clara legt uit: “Als een gesprek is afgelopen, laat ik het los. Ik kan er niets meer mee doen. In de afronding van het gesprek kijken we hoe mensen verder kunnen. Bijvoorbeeld even douchen of wandelen zodat ze hun gedachten en emoties kunnen verzetten.
Voor mensen die interesse hebben om vrijwilliger te worden, organiseert de Luisterlijn op 20 augustus een informatiebijeenkomst in Tilburg. Pauline nodigt iedereen uit. “Kom luisteren naar wat dit werk inhoudt en kijk of het iets voor jou is. In september starten onze trainingen weer.”
LEES OOK:
Hetty en Joop hebben dringend hulp nodig voor kinderhuis op Bali
