Marieke over Dag van de Witte Stok: ‘Pleur niet overal die deelscooters neer’

‘‘Ik zie niks! Ik zie niks’’, schreeuwt een jongen van twaalf hysterisch. Zijn ogen zijn afgedekt met een blauw slaapmasker. Hij wordt aan de arm ondersteund door een vrijwilliger van de Oogvereniging en moet op haar aanwijzingen met zijn taststok op de grond de geleidelijnen volgen. Zo voelt hij eventjes hoe het is om als blinde op pad te zijn. Dat is exact het streven van de Oogverenging en Toegankelijk Tilburg vandaag: bewustzijn creëren en meer begrip voor de blinde.

Niet alleen hier, maar op verschillende plekken in Nederland worden acties gehouden om de blindeman en vooral zijn rood-witte stok wat aandacht te geven. Zo kun je met een slaapmasker op een zebrapad oversteken in Ermelo, en stekeblind een parcours lopen in het centrum van Assen. Het paadje op het Pieter Vreedeplein is een ideetje van Toegankelijk Tilburg, het lokale voorbeeld.

Na het volgen van meters geleidelijn ontvangt de jongen een sleutelhanger; een zaklampje en een miniatuur van de witte stok. Hij stopt het in zijn zak en loopt verder.

Grover

Mensen hebben geen idee hoe het is om blind te zijn. Marieke Kooijmans wel. Zij is van de Oogvereniging en ervaringsdeskundige pur sang. Vanaf haar geboorte ziet zij niets. ‘‘Maar er is niemand die zo snel loopt als zij! Ongelooflijk als je haar ziet gaan’’, vertelt haar collega Huub Jonkers. Dit komt vooral door Grover (3), de golden retriever die zijn papiertje heeft voor blindengeleidehond. ‘‘Ik ben zo ongelooflijk blij met hem’’, aldus Marieke.

Huub Jonkers vertelt over zijn aandoening die zeven jaar geleden begon. Een erfelijk iets dat als een sluipmoordenaar zijn zicht stukje bij beetje vertroebelt. Het enige dat de man nu nog ziet zijn contrasten van dichtbij. Als hij met iemand spreekt, herkent hij de mimiek, maar verder zijn het vlekken en vegen die onoverzichtelijk bewegen.

In het begin sprak Huub maar moeilijk over wat de natuur hem had aangedaan. Als hij in de supermarkt bijvoorbeeld hulp nodig had, durfde hij dit niet aan te geven. Inmiddels vertelt Huub op een mooie manier over hoe je kunt omgaan met een plots veranderde wereld.

Marieke hoopt veel mensen vandaag iets te hebben geleerd. ‘‘Dat mensen rekening houden met het vrijhouden van de lijnen, blinden de ruimte geven en niet overal die deelscooters neerpleuren. Dan is ons doel bereikt.’’

LEES OOK:
Voor één dag blind zijn in het Spoorpark tijdens de Dag van de Witte Stok