Edita Saakian
Vanuit hun auto belt Mats (20). Ze zijn met z’n vijven onderweg naar een ‘originele’ loopgraaf vlakbij Nijmegen. Daar gaan ze niet alleen maar staan, maar gaan ze echt de strijd aan, al voor de kunst, natuurlijk. “We zijn allemaal geïnteresseerd in wereldgeschiedenis, vooral in oorlogen”, legt Mats uit. “En vooral de Eerste Wereldoorlog, die we op de middelbare school veel te weinig behandeld vonden. Iedereen praat altijd over de Tweede Wereldoorlog, maar de Eerste was de echte kanteling in de wereldgeschiedenis.”
Belangrijk keerpunt
Het is niet het meest voor de hand liggende onderwerp voor een groep studenten van in de twintig, maar hun fascinatie is er dan ook écht. “We hoorden als kinderen veel verhalen over de Eerste Wereldoorlog en dat is altijd bij ons blijven hangen”, vertelt Mats. “Het was zo’n belangrijk punt, maar wordt vaak overgeslagen, terwijl het juist zo’n grote invloed heeft gehad.”
In een wereld die tegenwoordig ook vol spanningen zit, vinden ze het belangrijk om de geschiedenis goed te begrijpen. “Het is nu nog belangrijker om te weten wat er in die tijd gebeurde. We moeten de geschiedenis niet vergeten”, zegt Mats.
Trompetten, Franse vlaggen en zwaarden
Flink bepakt met een collectie van niet alledaagse attributen – trompetten, Franse vlaggen, brancards, zwaarden – willen ze de loopgraven weer tot leven te brengen. De spullen hebben ze door de jaren heen verzameld via allerlei bronnen. Het hoogtepunt van hun show zijn de zwaardgevechten, natuurlijk. Met de trompet die wat vals klinkt, de Franse vlag die hard wappert, en de zwaarden die met een scherp geluid door de lucht snijden, willen ze zorgen voor een spectacle dat niemand snel vergeet.
Ondanks dat ze allemaal een totaal verschillende studie volgen – van rechten tot computer science – blijven ze zich inzetten voor hun hobby: toneel. “We vinden het gewoon leuk om te doen”, zegt Mats. “Het nadenken over hoe je iets speelt, wat voor kostuums je nodig hebt, dat is geweldig.”
‘Toneel is niet saai’
Maar ze willen meer. Ze willen toneel uit de vergetelheid trekken. Het is namelijk niet alleen voor ouwe lullen of de literatuurclub. “Mensen denken vaak dat toneel saai en stoffig is. Maar het is juist leuk, spannend en eigenlijk best belangrijk. We willen mensen laten zien dat het niet zo suf is als ze denken”, zegt hij.
Dus, als je ze ergens ziet knokken in hun Franse infanteriepakjes, met trompetten die vals klinken en scherpe zwaarden, weet dan: het is voor de kunst, en om het toneel een beetje meer leven in te blazen.
