In de zomer van 1973 kwam Martin naar Tilburg om te studeren. Hij was toen negentien en kwam al snel via introductie bij de Werkgroep Homoseksualiteit terecht. Martin is al die jaren actief geweest bij de groep en zit tegenwoordig opnieuw bij de lhbti-organisatie, COC Tilburg. Het is de opvolger van de Werkgroep Homoseksualiteit Tilburg, waar Martin zich ooit al bij aansloot.
“Als iemand vieze homo tegen mij zegt, dan zeg ik gewoon: ‘nou, ik heb vanochtend nog gedoucht hoor’.”
Martin heeft zich altijd geaccepteerd gevoeld als homo in Tilburg. Hij krijgt weleens te maken met nare opmerkingen, maar trekt zich hier niets van aan. “Als iemand vieze homo tegen mij zegt, dan zeg ik gewoon: ‘nou, ik heb vanochtend nog gedoucht hoor’.” Martin heeft wel moeten leren omgaan met dit soort opmerkingen: “Je wordt vanzelf wel harder. Wij als COC-voorlichters kregen ook speciale weerbaarheidstrainingen voor de minder leuke reacties.”
Hij ziet wel een stijgende lijn als het gaat om acceptatie. “Je kon als twee mannen geen huis huren in de jaren ’70, geen kinderen adopteren en je kon niet trouwen. Tegenwoordig kan dit allemaal wel.”
“Eerst hadden we alleen nog maar de termen ‘homo’ en ‘lesbisch'”
Ook geeft hij aan dat de community diverser is geworden: “Er zijn steeds meer termen waar mensen onder kunnen vallen. Eerst hadden we alleen nog maar de termen ‘homo’ en ‘lesbisch’. Daarin zie je ook een stijgende lijn wat betreft acceptatie. Wat niet veranderd is, is ‘de coming-out’, zoals Martin het noemt. “Dat blijft altijd lastig, dat gaat ook niet veranderen. Wel heb ik het idee dat mensen nu jonger uit de kast komen.”
Maand van de queergeschiedenis
Tijdens Queergeschiedenismaand zijn er 40 verschillende plekken door heel het land waar spullen tentoon worden gesteld die een verhaal vertellen over de queergeschiedenis. Het RAT maakt dit jaar voor het eerst deel uit van de collectie. Ze stellen verschillende stukken tentoon, waaronder het gaysplankje, een flikkeragenda en een oprichtingsoorkonde.
Afgelopen jaren heeft het RAT samen met Martin hard gewerkt aan de uitbreiding van haar collectie. Eerst hadden ze nog twee A4’tjes; inmiddels hebben ze al vier dozen. Bij Martin ligt de prioriteit nu echt bij het archiveren van stukken van zijn generatie. “Niemand leeft voor eeuwig, dus het is belangrijk dat die stukken geschiedenis niet verloren gaan. Het doel is eigenlijk dat als kinderen over 50 jaar een presentatie willen maken over het queer zijn in de jaren ’70 en ’80 en dat daar dan genoeg over te vinden is in het archief.”
Tekst gaat door onder de foto

Uitbreiding archief
De queergeschiedenismaand en de wandelingen helpen met de uitbreiding van het archief. Volgens Martin trekken mensen steeds vaker aan de bel als ze iets hebben dat te maken heeft met de geschiedenis en gearchiveerd kan worden.
Ook krijgt hij vaker nieuwe informatie door de wandelingen. “Ik had laatst iemand die mij erop wees dat luchtbuks Ria in een gebouw had gewoond en dat ze ook behoorde tot de queer community. Toen ben ik dit meteen gaan uitzoeken samen met de mensen van het archief. Wij hebben nu bevestiging dat het klopt en ik neem het tegenwoordig mee in mijn stadswandeling.”
De volgende Queer-stadswandeling staat gepland op 26 maart.
