Edita Saakian
Waar sommige trouwe voetbalfans alleen van kunnen dromen, maakte de 57-jarige John waar. Op de tweede verdieping van zijn huis in Tilburg West is het een waar Willem II walhalla. Van Willem II wedstrijd ballen tot aan Willem II tafels; het stadion is er (bijna) niets bij.
Zijn indrukwekkende verzameling begon na corona gestalte te krijgen.
“De kinderen waren net het huis uit. Ik had daardoor een grote kamer van 20 vierkante meter over. Destijds mochten we geen wedstrijden bezoeken en dat vond ik eigenlijk niet zo fijn.” En dus begon John de kamer in te richten met Willem II ‘spullekes’. “En dan ga je een keer bij een opruiming kijken en vervolgens koop je een keer een wedstrijd shirt en een wedstrijdbal..”
Tekst gaat verder onder foto.
Het mooiste voorwerp uit zijn collectie heeft een bijzonder verhaal. “Ik werkte destijds bij een scholengemeenschap in Eindhoven. Ik raakte in gesprek met een ouder die het bijzonder vond dat ik zijn zoon bij zijn voornaam noemde, terwijl er duizenden kinderen op de school rondliepen.” Volgens John komt dat omdat hij ‘er gewoon altijd voor de kinderen wilde zijn.’
Het liet de ouder niet los. Hij vertelde dat hij wist dat John een Willem II fan was. “Destijds werkte ik in de stad van PSV en vroeg hij me om een Willem II shirt aan hem mee te geven.” En wat bleek? De ouder was een goede vriend van Adrie Koster, destijds hoofdtrainer van Willem II. “Ik kreeg mijn shirt terug vol met handtekeningen van Willem II spelers.” En dat shirt heeft natuurlijk een bijzonder plekje gekregen in de Willem II kamer.
Hij moet even graven als je hem vraagt wanneer zijn eerste wedstrijd was: “Dat moet al in 1979 zijn geweest. Ik heb al zo’n veertig jaar een seizoenskaart.” De laatste wedstrijd kon hij van de spanning niet aan. “Ik heb geen moment stilgezeten en alleen maar lopen ijsberen.” Maar het verlossende doelpunt maakte alles weer goed. Ook vanavond staat hij weer trots in vak L. “Zo bijzonder dat ze het zo ver hebben kunnen schoppen. Heel trots ben ik.”
Tekst gaat verder onder video.
Herinneringen aan Michael de Leeuw
Mark van Iersel (52) heeft ook een opmerkelijk Willem II verhaal. Hij was namelijk twee jaar lang jeugdtrainer bij de club, van 1997 tot 1998. Op de beslissende vrijdagavond voor de Tricolores, terwijl hij terugkeerde van vakantie uit Duitsland, besloot hij samen met zijn vrouw het in één keer te rijden, zodat hij op tijd terug was voor de wedstrijd. Thuis op de bank zag hij Michael de Leeuw het winnende doelpunt maken, wat hem terugbracht naar de tijd dat hij De Leeuw onder zijn hoede had in het jeugdteam. Tegen zijn vrouw zei hij: “Ik ga toch even snel het feestje bij het stadion meepakken.”
Voordat hij op zijn fiets sprong, stuurde hij Michael nog een appje om hem te laten weten hoe trots hij was, met een foto van het jeugdelftal van vroeger. “Van jongste naar oudste”, voegde hij eraan toe. “Hij heeft volgens mij een mooi feestje gehad, want hij reageerde om vier over vier”, vertelde de voormalige trainer met een glimlach. “Hij antwoordde: heerlijk, op het juiste moment pieken.”
Tekst gaat verder onder foto.
Mark herinnert Michael vroeger als een klein, tenger en verlegen kereltje. “Hij was natuurlijk het jongetje uit Dongen dat plotseling tussen alle brutale jongens uit de stad stond. Het is een eer om hem dan vrijdag dat doelpunt te zien scoren. Dat heb ik ook tegen hem gezegd. En ze je nog gedag zeggen en je een hand geven. Dan weet je dat je het als trainer ook goed hebt gedaan, daar kom je altijd later pas achter.”
Zijn band met Willem II is nog steeds even sterk als in 1997, maar heeft nu een andere vorm aangenomen. Jaren geleden verloor Willem II de aansluiting met de amateurverenigingen uit het oog. “Ik hoorde jaren geleden iemand zeggen: ‘Hoe kan het, Mark, dat ik op vrijdag bij Willem II op de tribune zit en de grootste talenten van mijn amateurteam naar Breda, Den Bosch en Eindhoven gaan?'”
Naar aanleiding van die vraag probeert Mark samen met collega’s de banden weer aan te halen. “Ik heb nu wekelijks contact met amateurverenigingen omdat ik workshops geef aan trainers. Ik probeer samen met collega’s de relatie tussen de amateurclubs en de jeugdopleiding te versterken. Daar begint het namelijk, daar zitten onze toekomstige spelers ook.”
LEES OOK:
Samen naar de Heuvel: dit moet je weten
Voorbeschouwing op de kampioenswedstrijd met Peter Maes
