Soleil Vroom
In de bibliotheek lagen ongeveer negen verschillende casussen op tafel, elk met een uniek verhaal. Eén daarvan was het verhaal van een 30-jarige fitnessinstructrice uit Saudi-Arabië. Deze vrouw gebruikte sociale media om op te roepen tot meer vrijheden voor vrouwen in haar land. Ze plaatste foto’s op Snapchat waarop ze geen traditionele lange jurk droeg, wat leidde tot een arrestatie. Uiteindelijk werd ze veroordeeld tot elf jaar celstraf.
Maria Kaleshnikova
Een van de brievenschrijvers, Ine van Hoof, was ook te vinden in de Lochal. Zij schreef een brief voor Maria Kaleshnikova, die werd opgepakt vanwege haar deelname aan protesten tegen de uitkomst van de verkiezingen in Belarus. “Vrijheid is voor mij erg belangrijk. De opa van mijn man is vermist geraakt in de Tweede Wereldoorlog, nadat hij in het verzet had gezeten. Tegenwoordig leven we in een maatschappij waarin het heel gemakkelijk is om van onze vrijheid te genieten, zonder stil te staan bij hoe we die vrijheid eigenlijk hebben verkregen.”
Amnesty International, een organisatie die zich wereldwijd inzet voor mensenrechten, zit achter deze brievenschrijfactie. Met dit initiatief willen ze opkomen voor de rechten van mensen in meer dan 150 landen. Michel van Eijkelenburg, de organisator van de brievenschrijfactie in de bibliotheek: “Ik vind de rechten van mensen heel belangrijk. Elke schending hiervan is onacceptabel.”
De brieven gaan meestal naar overheden. “Soms gaat het ook om mensen die niet vastzitten, maar die wel door de regering worden achtervolgd of gedwarsboomd. Ook voor hen komen we in actie.” Het kan ook gaan om families die met bedreigingen te maken krijgen. “Tussen de casussen is er één persoon die gevangen zit omdat zijn broer een mensenrechtenactivist is, maar we willen daar iets aan veranderen.”
Bedreigingen
Of het schrijven van de brieven daadwerkelijk helpt om iemands situatie te verbeteren, kan de organisatie niet zeggen. Toch lijkt het in sommige gevallen wel effectief: “Er komen regelmatig situaties in het nieuws waarbij iemand relatief kort na een massale campagne voor die persoon wordt vrijgelaten. Dat kan geen toeval zijn.”
Dat is dan ook wat Van Eijkelenburg drijft. “Vrijlaten betekent voor zo’n persoon het einde van onrecht, wat onverdraaglijk moet zijn geweest. Het is moeilijk voor te stellen hoe het is om in je persoonlijke leven zoveel onrecht over je heen te krijgen. Je kunt alleen maar solidair zijn met de mensen die hiermee te maken krijgen en proberen om voor hen de situatie ten goede te keren.”
Postzakken vol met brieven
Over de hele wereld worden elke dag brieven geschreven naar overheden. “Als een regering postzakken vol met brieven ontvangt, zullen ze denken: ‘Ho is, het wordt ons iets te heet onder de voeten, misschien moeten we soms iets toegeven.’ Hoe slecht een regering ook is, ze willen niet alleen maar negatief bekendstaan en dat geeft ons genoeg reden om door te blijven gaan”, aldus de organisator.
LEES OOK:
Tilburger zit in Spaanse cel, mensenrechtenorganisatie klaagt de staat aan
