Omroep Tilburg
Geschreven door Anne Mons
Een van de stemmen die deze problematiek probeert te doorbreken, is Julia (25), een queer artiest die alternatieve popmuziek maakt. In een openhartig interview deelt ze haar ervaringen als biseksuele vrouw in de muziekwereld en benadrukt ze het belang van inclusiviteit en het afbreken van stigmatisering van biseksuelen.
‘Weg met de maatstaf’
Julia, artiest XXJULIA, vertelt hoe haar muziek een spiegel is van haar persoonlijke zoektocht naar haar seksuele identiteit. “Ik probeer met mijn nummers een bron van inspiratie te zijn voor mensen die zich aan het oriënteren zijn op hun seksualiteit,” zegt ze. Maar Julia wil meer doen dan alleen inspireren. Ze wil ook de verscheidenheid in seksualiteit zichtbaar maken. “Ik maak muziek voor queers, maar juist ook voor biseksuelen om zowel nummers te schrijven over vrouwen en mannen, om te laten zien dat je gewoon op meerdere geslachten tegelijk kan vallen.”
“Er is geen vaste lijn voor biseksualiteit, dus over wie de volgende song gaat, is voor zowel jou als mij een verrassing”
De grootste uitdaging voor Julia en vele andere bi+ personen is dat er vaak een maatstaf wordt gehanteerd voor hoe ‘queer’ je bent. Ze stuit regelmatig op vragen die haar seksualiteit in een bepaald hokje proberen te plaatsen.
“Mensen vragen dan vaak: ‘Is het dan fiftyfifty?’. Biseksualiteit is niet te verdelen in vaste percentages, het gaat net over de mogelijkheid om iedereen, ongeacht hun genderidentiteit, lief te hebben. Het is belangrijk dat mensen zich kunnen uiten wie ze zijn en wat ze voelen, maar seksualiteit kan fluïde zijn,” legt ze uit.
Julia benadrukt dat deze constante beoordeling tot uitsluiting kan leiden, zelfs binnen de queer gemeenschap. “Je kunt je buitengesloten voelen door de community, omdat je zogenaamd niet queer genoeg bent.”
Vooroordelen
Ongeveer zeventien procent van de biseksuelen wordt regelmatig uitgescholden of nageroepen vanwege hun seksuele oriëntatie, volgens recent onderzoek van de Universiteit van Groningen. Julia heeft zelf meerdere keren ervaren hoe ongemakkelijk en kwetsend zulke misverstanden kunnen zijn.
Tijdens een recent evenement dat Julia organiseerde in de Fem Hall, speciaal gericht op queer popartiesten, werd het probleem van bi vooroordelen pijnlijk zichtbaar. Het evenement was bedoeld om een platform te bieden aan LHBTIQ+ artiesten, ongeacht hun relatievorm of hoe hun seksualiteit wordt geïnterpreteerd door anderen. Toch kwam Julia tijdens de voorbereidingen een harde realiteit tegen. Eén van de artiesten, een biseksuele vrouw die al zes jaar een relatie heeft met een man, werd door sommigen niet als ‘echt queer’ beschouwd. Julia kreeg te horen: “Waarom doet ze mee? Ze is toch helemaal niet gay?”
“Hoe bi ik ben wordt niet bepaald door het gender van mijn partner”
Met zichtbare frustratie vertelt Julia hierover: “Het idee dat je pas queer bent als je met iemand van hetzelfde geslacht samen bent, is zo beperkend. Alsof haar relatie haar queer-zijn ontkracht. Het maakte me ontzettend boos dat iemand zo snel werd uitgesloten, puur vanwege aannames over haar persoonlijke leven. Het hele doel van het evenement was juist om die diversiteit in de queer gemeenschap te vieren.”
Ook in de community zelf, zijn er vooroordelen. “Ik had laatst toevallig een date met een vrouw, waarbij haar seksuele oriëntatie onverwachts in twijfel werd getrokken. Ik heb een open relatie met een man, en tijdens het leren kennen vroeg ze ineens: ‘Ben je dan wel echt bi?’. Dat raakte me enorm. Ik was er emotioneel helemaal van slag”. Volgens Julia draait het vooral om juiste communicatie, maar met vooroordelen raak je diepere lagen van de identiteit van een persoon. “Ik ben nog niet superlang uit de kast, dus dan is het extra pijnlijk als je door de community zelf dan je nog steeds niet geaccepteerd voelt.”
‘Wil je een trio dan?’
Daarnaast krijgt Julia vaak vragen die haar seksualiteit seksualiseren. “Een van de dingen die ik terugkrijg, van vooral mannen die ik date, is: ‘Wil je een trio met mij?'” “Zulke opmerkingen zorgen ervoor dat je je seksueel beoordeeld voelt,” zegt ze. Hoewel ze persoonlijk minder te maken heeft gehad met mensen die haar biseksualiteit afdoen als iets voor aandacht, weet ze dat dit voor veel bi+ mensen anders is. “In mijn omgeving hoor ik vaak: ‘O, je doet het voor de aandacht.’ Gelukkig heb ik dat zelf niet vaak gehoord, maar ik ken genoeg anderen die dit wel moeten aanhoren.”
Deze vooroordelen en het constante in twijfel trekken van haar identiteit, lijden er bij Julia soms toe dat ze zich onbewust gedwongen voelt om haar seksualiteit te bewijzen. “Er is een bepaalde bewijsdrang. Onbewust, dan denk ik: ‘Ga nu eens met vrouwen daten.’ Maar ik wil niet met vrouwen daten puur om te daten,” zegt ze lachend, terwijl ze benadrukt dat dit niet is hoe het zou moeten voelen.
Hoop op een inclusievere toekomst
Ondanks de uitdagingen waarmee ze te maken heeft, blijft Julia hoopvol en vastberaden om verandering te brengen, zowel in haar muziek als in de manier waarop seksualiteit wordt gezien. “Ik hoop dat mensen zich bewust worden van alles wat ik in mijn werk doe, projecteer, zodat ook queer mensen zich erin herkennen,” zegt ze. “En ik hoop vooral dat mensen kunnen genieten van de muziek.”
Julia blijft zichzelf en haar muziek gebruiken om ervaringen te delen en vooroordelen te doorbreken. Ze hoopt vooral dat haar luisteraars genieten van haar muziek en “Ik ben een persoon die steeds nieuwe ervaringen opdoet en steeds opnieuw wordt geconfronteerd met hoe mensen denken over seksualiteit. Ik blijf mijn verhaal vertellen, en hopelijk helpt dat anderen om zich gezien en gehoord te voelen. Er is geen vaste lijn voor biseksualiteit, dus over wie de volgende song gaat, is voor zowel jou als mij een verassing.”
