Vanessa Spaanderman
Met tien seizoenen professioneel ijshockey op zijn naam, beëindigt Branden Gracel zijn carrière. In februari van dit jaar werd zijn contract nog met twee jaar verlengd. Alleen gooien de symptomen van zijn hersenschudding roet in het eten.
“Het is de moeilijkste beslissing die ik tot nu toe in mijn leven heb moeten nemen. Het is enorm lastig om iets los te laten waar je je hele leven in hebt gestoken, maar op dit moment weet ik dat het de juiste beslissing is voor mijn eigen welzijn en toekomst. Er is een leven na hockey en deze beslissing zal me hopelijk in staat stellen een normaal leven te leiden. Dat moet ik ook in overweging nemen”, vertelt Gracel.
Pijnlijke klap
Alles veranderde tijdens de tweede wedstrijd tegen Blue Devils Weiden. Met nog 11:34 te gaan in de verlening deelde Fabian Ribnitzky een harde klap uit, waardoor Gracel’s hoofd tegen het glas van de boarding kwam. Ondanks het voorval, weigert Gracel de Duitser de schuld te geven voor de hersenschudding. “Het is gewoon een van die dingen die gebeuren bij hockey. Ik bedoel, ik weet dat hij me niet in die situatie wilde brengen of me wilde verwonden”, aldus Gracel.
Comeback
Afgelopen zomer kwam Gracel naar Tilburg. Na het seizoen dacht hij dat hij sterk genoeg was om een comeback te maken. Maar na een paar dagen terug in Calgary wist hij dat een terugkeer moeilijk zou zijn. “Het is een lastige zaak. Je kunt het niet licht opvatten. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn. Het is je hoofd. Je hebt maar één brein”, zo laat de Canadees weten.
In tegenstelling tot knieblessures of gebroken polsen, is er bij hersenschuddingen geen definitief tijdschema. ‘Het is een frustrerend proces. Je wil je normaal voelen, maar dat doe je gewoon niet. Dat is voor mij het moeilijkste deel. Ik heb symptomen die er zeker niet waren voor alle hersenschuddingen. Ik ben een hele actieve jongen. Daarom zijn het gebrek aan energie en de hoofdpijn de meest frustrerende symptomen.”
Het einde van een tijdperk
Gracel eindigde zijn tijd in Tilburg met 32 doelpunten, 44 assists, +45 en 38 strafminuten. De Canadees gaat het erg missen. “Ik hield echt van Tilburg. Vanuit mijn huis was het een korte wandeling naar het centrum. Ik heb een paar goede restaurants leren kennen voor een kop koffie, lunch of een biertje. Er is altijd iets te doen. Alles wat ik nodig had, was in Tilburg. Ik zou het aanbevelen aan elke speler die een geweldige plek zoekt om hockey te spelen in Europa”, vertelt hij.
En wat de ex-speler nu gaat doen? “Ik moet mijn gezondheid op orde krijgen voordat ik uitzoek wat mijn plannen zijn, en ik weet niet wanneer dat zal zijn. Maar ik heb met mijn ouders, twee broers en een paar goede vrienden binnen en buiten het hockey gesproken over het leven na hockey. Ik heb een diploma in economische ontwikkeling en ondernemerschap. Ik overweeg sales vanwege de competitieve aspecten, maar ik moet uitvinden wat ik wil doen.”
LEES OOK:
Leegloop team Tilburg Trappers: ‘Totaal geen reden tot paniek’
