Pieter Soethout
Een vriendelijke glimlach op zijn gezicht, maar toch zie je aan hem dat het vandaag een rollercoaster geweest is. “Het was druk vandaag”, zegt hij lachend. Maandagavond speelde Razak nog 25 minuten tegen Jong PSV, dinsdagochtend trainde hij voor zichzelf en daarna moest hij ook nog ‘even’ zijn nieuwe contract tekenen.
“De komende jaren kunnen ze van mij mooi spel, goals en assists verwachten, dat is mijn doel.”
Heel zijn familie was aanwezig in het stadion op dit mooie moment. “Ik kwam vorige week thuis en heb het toen aan iedereen verteld. Iedereen was hartstikke blij en dat geeft me wel een boost gewoon.” Razak tekende zijn eerste contract bijna drie jaar geleden, afgelopen december lichtte de club een optie in zijn contract en nu mocht hij weer een krabbel zetten.”
De aanvaller geeft aan dat hij het dit keer echt niet zag aankomen. “Ik had niet verwacht dat het zo snel ging, maar het geeft wel vertrouwen en dat doet me goed. Als de club je vertrouwen geeft, ga je automatisch ook wel beter voetballen. Je wil er gewoon wat voor teruggeven.” De jonge rechtsbuiten denkt zelf in ieder geval dat hij veel te bieden heeft. “De komende jaren kunnen ze van mij mooi spel, goals en assists verwachten. Dat is mijn doel.”
“Ik wil de supporters wat geven om voor te juichen.”
Razak wil wat terugdoen voor de mensen in Tilburg. Wat voor veel kinderen een droom is, is voor de 18-jarige de werkelijkheid. Hij speelde al in een vol Koning Willem II stadion en dat is bijzonder. Toch geeft hij aan er niet altijd evenveel van mee te krijgen. “Als ik dat veld oploop, zit ik in een soort van trance. Ik voel dan niet echt dat iedereen naar me zit te kijken. Zodra het eerste fluitsignaal klinkt, ga ik er vol voor.” Na de wedstrijd is dat wel anders. “Als ik dan voor al die zingende mensen sta denk ik: shit man, ik wil wat voor jullie terugdoen en niet teleurstellen. Ik wil de supporters wat geven om voor te juichen.”
Voordat het zover is, weet Razak dat hij zijn plekje nog moet veroveren. Al voelt hij wel dat Peter Maes iets in hem ziet. “Hij is streng op een fijne manier. Dat heb ik ook gewoon nodig, want anders kan ik soms laks worden als het goed gaat. Dat zegt hij gewoon: ‘jij moet ook doen wat de rest moet doen.”
“Het is vooral het wedstrijdtempo dat een stuk hoger ligt.”
De afgelopen maanden heeft de creatieve aanvaller kunnen wennen aan het niveau. “Ik denk dat ik inmiddels wel aangehaakt ben op trainingsniveau, maar als het om wedstrijden gaat, is dat anders. Je speelt tegen teams met verschillende speelstijlen en daar heb ik nog niet veel ervaring mee. Het is vooral het wedstrijdtempo dat een stuk hoger ligt.”
Daarom traint Razak – ook op de ochtend van de dag dat hij zijn nieuwe contract tekende – voor zichzelf. “Ik train soms voor mezelf in de gym en moet ook werken aan mijn loopvermogen. Maar ik denk ook dat het ervaring is. Gewoon die kleine slimmigheidjes die je hoort te weten”, stelt de 18-jarige, die hiermee al klinkt als een doorgewinterde routinier.
“Mezelf dit seizoen in de basis spelen, lijkt me lastig.”
Wanneer hij invalt bij het eerste van Willem II, staat Razak rechtsbuiten, maar de aanvaller denkt dat hij op meerdere posities uit de voeten kan. “Ik kan overal in de aanval spelen: rechts, links, spits, maar ook op ‘tien’.” Willem II staat er goed voor en dat maakt het voor een jonge jongen wel lastig. “Mezelf dit seizoen in de basis spelen, lijkt me lastig, want je gaan een winnend team niet zomaar veranderen. Dat snap ik ook wel.”
Toch gaat Razak de concurrentiestrijd op rechtsbuiten volop aan. Daar heeft hij te maken met Nick Doodeman en dat is niet de minste. De aanvaller van de Tricolores is dit seizoen de assistkoning, want hij was al acht keer aangever bij een doelpunt. “We zijn hele andere spelers. Ik speel meer aan de binnenkant en duik ook wel eens op het middenveld op. Hij is wel gewoon ontzettend consistent. Daar moet ik ook voor zorgen. Dat ik ook constant blijf.”
Dat de jonge aanvaller vol zelfvertrouwen zit, is geen geheim. Wanneer hem gevaagd wordt of hij klaar is voor de concurrentiestrijd is hij duidelijk. “Ja, absoluut. Ik vertrouw gewoon op mezelf.”
“Ik moet gewoon mijn spel laten zien aan de trainer, zodat hij me durft op te stellen.”
Op termijn is die basisplaats – en de bijbehorende doelpunten en assists – het doel. Soms kan geduld hebben lastig zijn, maar Razak is ook realistisch. “Ik kom pas net kijken, dus ik moet mezelf niet met andere dingen gek maken. Ik moet gewoon mijn spel laten zien aan de trainer, zodat hij me durft op te stellen. Daarna komen die doelpunten wel.”
Aankomende vrijdag speelt Willem II de belangrijke wedstrijd tegen Cambuur en ook dan hoopt de jonge Tilburger zich weer aan het publiek te laten zien. Maar – geeft hij zelf aan – ze moeten net als hij zelf nog even geduld hebben.
LEES OOK:
Willem II-talenten liggen langer vast: contracten Razak en Lachkar gelicht
